Page - 313 - in Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch - Lateinisch-Deutscher Theil
Image of the Page - 313 -
Text of the Page - 313 -
Formose
mirationem tcr fid) tic ÜJJicnc giebt (Jt«a8 ju
bcii'untetn. 2) = »erfertigen, machen, fc^af=
ton, hcrBorbringcn: f. classem tauen, librum
•! reiben; f. novain personain.
Formöse, adv. mit comp. u. sup. [formo-
fusl (Spät.) fdjön.
Formösltas, ätis, /. [foiniosus] (feiten)
tic Schönheit tcr ©eftalt.
Formösus, adj. mit comp. u. sup. [forma]
ivoh,IgcfUltet, fdjön (bcjeichr.et tie rfgclmägi^ c
:it fch'öuc ©citalt; baber bcf. Bon männlicher Schön»
.it. Bgl. pulcher, venustus u. f. ro.): f. humo, f.
Miffo; ('}>oct.) f. bos, arma, anni tempus, pecus.
Formüla, ae, /. [eigtl. deminut. BOII forma]
11 (PA) tie Schönheit. 2) tie Dlegcl, 3Sor =
' rift, Slnortnuug, Borgcfdjricbcne u. befummle
^fdiaffcnbeit: f. quaedarn constituenda est;
i dicendi, consuetudinis nostrae. 3n8bcf.
AI tic Safcung, SBorfchrift bei einem Sctttage
itor übcihauBt einer öffentlichen ä!erb,antlung,
(fll. = tet SScrtrag: milites paratos liaberc
x f. tem SBuntcSBcittjge genug; restituere
;quos in antiquam f. juris ac dieionis
•rum; referre aliquos in sociorum formulam
:;ter tie SSunteSgcuoffen aufnehmen; f. censendi
. bei tem ßcnfuS ju bcfolgcnte Siegel, Sarif;
ere fornmlas 3>orfcbriften feftfe&cn. B) tie
hftimmte unt hergebrachte Siegel für gcrid)llich.e
Sjcibantlungen (in äBejiia, auf tie ?ychauthmg8=
art, tie tabei ju gcbraudienten SluJtrücfe u. f. w.),
tic Sormel, Sormular: f. stipulationuni ac
judiciorum , tostanientoriim , sponsionis. C)
:= tie ©criditäfacbe, ter $roce9: cadere otet
excidere formulä feine Saite scilicren.
*Formülärius, ii, m. [formulu] (Spät.)
tcr mit um tie cccbtlidien Formeln fid) befummelt,
ter Sonneljääer, SJoimulift.
Fornäcälis, e, udj. [fornaxl (5)3pct.) jum
Cfen cjehöiii); taten subst. Fornäcälia,
iuni, n. pl. taä geft tec Cfenjöttin.
* F ä ü l / ) Fortuitus 313
p
*Fornäcüla, ae, /. dtminut.
Benfornax.
Fornax, äcis,/. ein Cfcn (ujjf. furnus),
f. oalcaria tet Jtjlfofcn, aeraria tet @dimelj=
rfon; ($cct.) f. Aetnae; aiidj j)ctfoiit(5eivt = tie
©öttin tet Cefen.
Formcätio, önis, /. (ungcbräudilid) fornico
au» fnrnix] (-Spät.) tie SBöIbuncj, tcr 33ofjen.
Fornicätus, udj. [purtinp. teä un^cbiäud)=
liehen fornico au« fornix) cjcroölbt.
Fornix, Tcis,/. 1) tie SiiöIMiiicj, tet So=
tten; f. Fabii (otet Fabius) ein »om O. gabiu«
iSJar. ?IUcbro,iiiii8 erbautet Jiiiim(.'f'bij{(cn. §iei=
Bon = ter beteefte 3Beg, ta8 betoefte unt ge=
ivclbtc 9lu8fall«tbcr in einer Scftunij. 2) ein
unterirtifdicä ©ewölbo i\i gemeine JSnei^ e, 53o t =
teil.
Föro, l.(Üctfla|). u. Spät.) bofiten, turd) =
iotiren, arboreni, aurcs; trop. animus fora-
tus ein ©eift, tet SJJicMä bcivalirt ct. feftbält.
Fors, tis, /. [fero?] nur im nom. u. ubl. sing.
I. als subst. tet ßufall, ta8 Uncjefätir,
©djicffal (»gl. fortuna): fors tulit führte eä
mit fid); fors se dare visa est imperii recu-
perandi tuid) 3ufaU friert eine ©elegenhcit ta
ju fein; forte quadam divinitus; fors fuit cä
begab (ich; (Lucr.) fors (est) illud reperiri posse
t« ift möglirb, taf; (@om.) fors fuat pol möge e« gefdjefjenl SBisweilen perfemificirt Fors = tie
©ötrin tc8 3ufall8. II. als adv. 1) (!]3c>ct.) no-
min, fors = fortasse. 2) abl. forte: A) JU =
fälligcrroeife, turdj 3l|fllU, ton Itngefabr (im
©egenfa^e teffen, roa8 mit Slbfidjt nach 25Drbc=
tacl)t unt) 4)Ianroetfc gcfd)icb,t, meift tcnlo»; ugl.
casu, fortuito): f. temere; seu f. seu tentandi
causa; quum casu iis diebus decedens e pro-
vincia Puteolos f. venissem; erat f. bruruae
tempus e8 »ar eben, per eos dies f. gerate
in tiefen £agcn; t)äufig vcrftävtcnb f. fortunä
bef. Bon einem glücflidjcn 3ufaQ. 2) mit ben
Gonjuncticiien si, nisi, ne rerbunten, jut 33c*
jcicfmiiiig tc8 Ungeiuiffen unt Unbeftimmten, Biet«
Icidjt, ettta (enflitifch; teigl. fortasse unb
forsitan): si quis vestrum f. miratur; inSbef.
ironifdj, bei 21iinal)me te« ©egentbciU, teS Un=
tt'abr|"cb,eiulicb,cn, „wenn nicht etwa", „e8 fei beim
etwa" u. tcrgl., Erucii criminatio tota disso-
luta est, nisi f. exspeetatis.
Forsan, adv. (meift $oet. u. Spät.) jitfam*
menficjogen aus forsitan.
*Forsit, adv. ($oet.) Betfüijt aus forsitan.
Forsitan, adv. [fors-sit-an] möglicher*
roeifc, Bielleich,t (metjr jroeifelnb uns unbe=
ftimmt al8 fortasse, tcjshalb getBÖfjnlich, mit tem
conjunet., ugl. audj forte).
*Fortan, adv. (jroeifclh.) = forsitan.
Fortasse (-^ cct. u. Spät, auch -assis), ad-
VLrb. [furte-an-sit?] 1) BtcUeidit (unb nicht
unwalnfdjeinlich, rgl. forsitan unb forte, tefi»
wegen gen'öhilicb mit bem indic), f. dices. 3n8=
bcf. A) (GonBcrf.) allein, in ter Slntmort: j^y. hui,
tardus es. Ch. fortasse. B) (Com.) mit einem
infinitiBifchen Safte, fann fein: f. te illura
mirari coquum il ift möglich,, tafj bu u. f. ro.
B) bei 3ahlf» == cttl'ai ungefafjt: elegit tri-
ginta f. versus.
FortieüluSj adj. deminut. Bon fortis.
Fortis, e, adj. mit comp. u. sup. 1) in
Vbyfifcfjcni Sinne, ftatf, ftäftig, rüjtig, au«»
haltcnt, houio, equns; feiten Bon leblofen @e=
genftänten = tauerljaft u. tergl., lignum, vin-
cula; stomachus f. .jjicrBon = mäd'tig, beteu»
teilt, einflußreich, familia f. 2) Bon geiftiget
Stätte, fect, tapfer, uucrfdjrocfen, mutf)ig,
energifd) u. tcrgl.; f. et constans vir; ff. et
animosi; vir ad pericula fortis ter ben ©efab,»
ten feef begegnet; fortis ad sanguinem civilem
gum SScrgicpen Bon iBürgevbliit; f. contra au-
dai:iam; f. in aliquo gegen 3mb., im 33crbält=
niffe ju 3mb.; (^oet.) f. spernere feef jum 35et=
aehteu. Slucb Bon Sachen, in tenen fid) SJiuth u.
tergl. offenbart; f. animus, cupiditas, factum;
sententiae ff.; f. genus dicendi.
Fortltüdo, inis, /. [fortis] 1) (feb,r feiten) bie
förpcrlicbe Stätte, Jlörpertraft. 2) tic JJed*
beit, Japfetfeit, Uucrfihrocfcnbcit, '-öehetjtheit.
Fortiter, udv. mit comp. u. sup. [fortis]
1) fteuf, tüchtig, astringere, lora attrahere.
2) mutljicj, tapfer, energifch; hieruon fortiter
curari turci) fräftige SDIittel geheilt roerten.
Fortuito u. -ltu, adv. [fortuitus] jufäl»
liger Seife, Bon Ungefähr (mit 32aeb,truii,
Bgl. forte).
Fortuitus, adr. [fors] jufällig: subita et
f. oratio ohne sBorbcreituug u. auf jufällige Ser-
anlaffung gehalten; f. caespes ($oet.) ter erfte heile.
back to the
book Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch - Lateinisch-Deutscher Theil"
Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch
Lateinisch-Deutscher Theil
- Title
- Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch
- Subtitle
- Lateinisch-Deutscher Theil
- Author
- C.F. Ingerslev
- Publisher
- Friedrich Vieweg und Sohn
- Location
- Braunschweig
- Date
- 1891
- Language
- German
- License
- PD
- Size
- 12.4 x 21.05 cm
- Pages
- 832
- Keywords
- Vokabular, Lexikon, Wörter, Alphabet
- Categories
- Lehrbücher
- Lexika