Page - 411 - in Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch - Lateinisch-Deutscher Theil
Image of the Page - 411 -
Text of the Page - 411 -
Invidiose
Invidiöse, adv. mit comp. [invidiosns]
neitifd), gefcaffig: i. alicjuem eriminari fo
fca$ man ,§afi unb Unwillen gegen ibn erregt.
Invidiösus, adj. mit comp. u. sup. [in-
vidia] 1) ($oct.) neitifd), eiferfüitig, dea,
alicui auf 3ml. 2) beneitet, was 91eib erregt,
possessio, peeunia. 3) geb.äffig, Berf)a£t,
,§afi unb Unwillen erregenb, res, honio; i. apud
aliquem; hoc vobis invidiosum est erregt §afj
unb Unwillen gegen (*ud).
Invidus, adj. [invideo] 1) *($oet.) 3mb.
fdjeel anfebenb = jürnent: vicus i. aegris.
2) neitifd), eiferfüdittg, »oll Sfteib, laudis
alieujus auf 3mU 3Jul)m; nox i. coeptis nostris
(SPoet.) ungünftig für mein Unternehmen; stibst.
invidos rneos meine Sieiter.
In-vigilo, 1. (lU'ct. unb Spät.) 1) bei
oter wegen (Stwaä wadjen, rei alicui. 2)
trop. fiir ©twaä Waeben, auf (StWaJ bebadit»,
ttadjfam fein, grofic (Sorge auf (StwaS Bcr=
Wentcn: i. victui, pro re uliqua; i. venatui
ein eifriger 3äger fein.
*In-viöläbilis, e, adj. (Lucr. u. Spät.)
l l i * Iolcus 411
Inviöläte, adv. [inviolatus] unterlegt,
unrerfebrt.
In-viölätus, adj. [partieip. Bon violo] 1)
unru-rlrfct. 2) unBerIe&lid>.
In-visltätus, adj. [visito] ni*t gefef>en,
alicui ton 3mt.
In-vlso etc., 3. 1) nad) <5twa8 b.infcV,
et naebfehen, res rusticas, donium. 2) be=
fudjcnb nachgeben = befneben, befud)cub fom=
men, ad aliquem, Delum.
Invisus, adj. mit comp. u. svp. [partieip.
reu invideo] uerbaft, ungern gefeben, unan»
genebm, honio, negotium; res i. alicui.
In-vlsus, udj. [videuj ungefeben.
Invltämentum, i, n. [invito] ter 3In =
reij, tic Rodung, einlateute u. locfente ©igen=
f*aft oter iUf*>ifffnbcit.
Invitätio, önis, /. [invito] 1) tie (Sin =
latung, hospitis, alieujus in Kpirum. 3n8=
bef. He (Jinhtung jum Irinfcn bei lifdjc; ba=
ron = ba« Sebmaufen, tie 5?en>irtfeiing.. 2)
trop. = 91ufforterung, ad dulenduni.
*lnvltätus, us, m. (nur im uW. smp.) =
invitätio.
Invite, adv. mit comp. [invitus] ungern,
ruiter 2Bil len.
Invito, 1. 1) 3mt al« @a(l einlabtn: i.
aliquem ad coenam, in hospitium; i. aliquem
domum oter lecto ac domo. ^lierl'on A) =
3mt. jutiintcn: i. aliquem poeulis. B) i. se
(6cm.) ftd; beroirtben, fid) gütlid) tfcun,
jedjen unb fimaufen. ^licrton trop. i. aliquem
ober se gladioSmt. eter fid> felbft tobten wollen.
2) überhaupt einloten, anreijen, Ioden,
auffortern: i. aliqnem ad audiendum, in
libidincm, hostes ad deditionem; i. et allicere
appetitum animi; i. assentationem 3fb. jur
Sdjmeiielei ledm; (^ äoet.) i. eulparn 3mt. ju
einem S3ergcb.en loien; i. somnos jum Schlafen
etnlaten.
Invitus, adj. mit snp. fin-Tolo] unwillig,
(Streut ntdjt ttollent, n-itet SEilien, invitus
hoc feci; invitissimus eum dimisi ganj witer
meinen SBillcn; id fiet illo et me invitissinio ganj witer feinen unb meinen SSiDen; ($oet.)
ope invita ungern gclciftet.
Invius, adj. [in-via] unroegfam, ungang =
6ai, wo fein 2Beg ifi, saltus; (5(3oet.) inaria
invia Teucris; nil virtuti invium unmöglid).
Invöcätio, önis, /. [iu-voco] (Spät.) bit
Slurufung.
In-vöcätus, adj. [part. Bon voco] unge*
rufen, ungelaben.
In-vöco, 1. 1) anrufen, cef. al« 3eu9'
oter jur ^ülfe herbeirufen: i. deos, fidem
militum, aliquem ad fortunam communem
defendendam; i. arnia alieujus adversus ali-
quem aufforbern. 2) (Sorflaff. u. Spät.) 3ml.
mit einem 91amen nennen, benennen: i. ali-
quem dominum.
*Invölätus, us, m. [involo] bo* gliegen,
ber 8lug.
*In-völito, 1. (?Poet.) auf etmaä f>in=
flattern, comae ii. humeris.
In-völo, 1. 1) in ob. auf 6t»a8 6'n«'"1
fliegen. 2) trop. fcintlid) auf 3mb. ob. @twa«
IoBfab,ren, fid) in ober auf ©troaä fiürjen: i.
ad aliquem, alieni in oculos; i. in possessiones
alieujus fid) — bcmädjtigen. »fiiero. aU transit.
= angreifen, anfallen, i. castra, aliquem; cu-
pido i. animos befällt; (iJSoet.) i. aliquid =
(Stwa« wegnehmen, fid) beffen bemädjrigen.
Invölücrum, i, n. [involvo] (ätwaj worin
ein ©egenftant gebüUt wirb, tie Jgiülle, Seete,
bai 'Jintorol; trop. ii. simulationum.
Invölütus, adj. mit sup. [partieip. Bon
involvo] oertjüllt = bunfel, fdjwet ju Ber=
flehen, res.
In-volvo etc., 3. 1) (StoaS an ober auf
(JtiraS tollen, »wäljtn: i. uiontem monti;
('4!oet.) uions i. Silvas wäljt mit jicb auf bie
(Irte berab, i. orbeni einen Jtreiä bilten. 2)
A) (JtreaS um @twa8 wirfcln, »winben: i.
aliquid corpori. B) Q'tn'aä mit (Sttcai um =
wiieln, umwinten, taoon »erfüllen, be»
tetfen: i. sinistram sayo, yulpem foeno;
($cet.) nimbi ii. diem; capite involuto mit
pcrbüUtcm J?opfe; trop. i. se literis .fid) in
83üd)er Bergraben", iniquitas involvitur ift »er=
fteeft.
Involvülus, i, m. [involvo] (PL) bie
SSSidelraupe, eineSiaupc, tie fid) in eine ^ülle
Bon Ülättcm einwiifelt.
In-vulgo, 1) (feiten) unter tie Seilte
bringen, bcUnnt madjen, angeben, aliquid.
In-vulaeräbilis, e, adj. (Spat.) UUBCI =
wuntbat.
*In-vulnerätus, adj. unBerwuntet.
Io! interj.eX ad)! 6a! einSluSruf be8 SAmer»
je« unb 3ammer« oter (bef. io triumphe) ber
jubelnten Sreute.
Io, us oter önis, /. [Viu] loditer be« argi=
oifdjcn Ji6nig« 3nad)u8, Bom 3upiter geliebt, in
eine Jhih Derwant.'lt unb oon lern b,untertäugigen
Slrgue bewadjt.
Iöcasta, ae, /. [^loxäazrj] ©emablin be8
tbebanifdjen JÜönigä taiu« unb SWuttcr, fpätet
(Semablin teä Cebipus.
Iöläus, i, m. [Vdinof] @of)n tc« 3pt)icTe8,
©efährte te« ^ercule«.
Ioleus, i, /. [7eu*xd;] Statt in 3;b.effalien,
wo 3afcn taä Sd;iff ärgo erbaute.
back to the
book Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch - Lateinisch-Deutscher Theil"
Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch
Lateinisch-Deutscher Theil
- Title
- Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch
- Subtitle
- Lateinisch-Deutscher Theil
- Author
- C.F. Ingerslev
- Publisher
- Friedrich Vieweg und Sohn
- Location
- Braunschweig
- Date
- 1891
- Language
- German
- License
- PD
- Size
- 12.4 x 21.05 cm
- Pages
- 832
- Keywords
- Vokabular, Lexikon, Wörter, Alphabet
- Categories
- Lehrbücher
- Lexika