Seite - 414 - in Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch - Lateinisch-Deutscher Theil
Bild der Seite - 414 -
Text der Seite - 414 -
414 Irus
Irus, i, m. [Vpoc| ein iöottler im £aufe
tc«ltlsffc« ju 3lf)aca: ftridjrofrllid? = ein ®ctt«
ler überhaupt.
18, ea, id, pron. demonstr. et, fit, e«, ber,
bie, ba«: is qui terjenige, ber (wo e« niefct be«
Tlacitrucfj oter ber £cutlicbfeit wegen flehen
mu§, fefjlt ba« Pronomen gewöljnlid) Bor qui),
Jittfc ii., si qui siiniles sunt; homo id aetutis
Ben lern Slltcr; eas divitias putabant Hefe*
hielten fte für Sieidjtbum. 3n«bef. A) jur ge»
naueren Crntwicfelung unt ftätfereii ^crrorbcbuiuj
be« SBorbctgebenten mit et oter que Bcrbuntcn
= unb jwar, unb bat: sermo isque multus
de nobis fuit; vincula eaque sempiterna. B)
bisweilen wirb e« mit 3>erben bet lftcn unb
2ten 5krfon Berbunten: haec omnia is feoi qui
sodalis ejus eram id), ber id) u. f. w.; qui in
proximum annum consulatum peteres, is per
munieipia — cueurristi tcr tu u. f. w. C)
naä) Borau«gegangenem Siclatio wirt e« jut $$ort=
feiung ber Siebe gebraucht jlatt eine« {weiten Sie»
fatiB«: oranes turn fere, qui —, nee eos etc.
D) jur narbtrücflifben ©rinncrung an ein Bor»
h,crgcbcnte« ^ronomeu etcr isubftantiB (meift wo
tiefe« bureb einen 3n)'f*c|<fa& »»n tem 'Jjräticat
getrennt »orten ift): id ipsiim honestum, quod
etc., id efficit turpe; plebera, quae etc., eam
Milo delenivit. E) jur '-Bcjeicbnung niidl einer
beftimmten ißerfon ober Sacbe, fontern einer s-öc»
febaffenbeit unb Gigcnfiaft =r ein foüer, Bon
ber Sltt, fo befchaffen: non is es qui glorie-
ris bu bift ni*t ter iKann, ter vrahlt. V) id
est ba« beigt, jur ©rflärung ober jur $inju<
fügnng einer neuen, ba« Sorbtrcjeljente erläutern»
ben Benennung: mollitia aniuii, id est labo-
ruin et dolorum fu^a; quid sonat haec vox,
id est, quae res huic voci subjicitur? G) bef.
ffierbinbumien: in id taju, teBroesien; id prodeo
(Com.) tcürrc^cn fomme i$ bercor; idne estis
auetores mihi (6cm.) taju ratb.;t 3^t mir? ex
eo taher.
Isaeus, i, m. (I) [7o-«tof] 1) griecfcifcter
SRebncr au« ßbalti«, Cebrer tc» 35emoftheue«. 2)
ein SRebner au« Slffprien, ter unter Jpjtrian ju
91om lebte.
Isära, ae, m. (T)5IuS in ©allien, jefct 3fere.
Isauri, örum, m. pl. (i) tie a9en?obner Bon
Isauria, ae, / ?antf*.ift im fütlidien Ibcile
Bon Jlleinafien. tuvon Isaurlcus, unb (i)Joct.)
Isaurus, a<tj.
IschömÄche, es, /. [7ff/ou«/i;] ®emab,=
lin tc« ^iritbiui«, fonjt .Piiwotjmia genannt.
Iselasticus, urlj.Ci) [el<tsXnazmö(] (Spät.)
ju einem (Sinjnge gehörig: certamen i.
äßetttampf |ut ißerlierrliiung eine« fejt(id)en
jn
Isis, idis ober is, ./. (I) [''<»<;] äjirtWifi-fie
.(jaui'ta.e'tlin, Öemablin be» Cfiri«. 3>acon Isiä-
CUS, udj., unb subst. -cus, i, m. ein $rie|icr
ber Dfi».
Ismärus, i, in., pl. Ismära, nmm, n.
["lauagoc] 83erg in Ibr«ieu nebft einer o,leid)=
namigen Statt. Taron -märius, u</;'. ('$ctt.)
= tbraeiftt.
Ismenus, i, m. ['lourirns] giu§ in 935otien
bei Iheben. ^aton l)Ismenis, idis,/. CCoet.)
=r tie Ibebanerin. 2) Ismenius, adj. (5ßoet.)
bbif fc Istic
Isocrätes, is, m. ['laoxgdttjt] btrüfimtet
JRbetor unb Sfictm-r ju Sitten; nacb, ter Sciladjt
bei Sbärouea 33S B. 6br. nal;in er fid> ta« Seben
taxis ten ^ungertot.
Issa, ae, /. ["/o<rn] 3nfel im abriatifcJien
SJiecrc. CaBon Issaeus, -saicus unt -sensis,
e, adj., unb subst. -senses, ium, m. ;>/. tit
Sewobnet Bon 3.
Issus, i, /. [Vffffdc] Se.-ilabt in gilicien,
berühmt turd) ten (Sieg älcraiitct« über latiu«.
DaBon Issleus, adj.. sinus.
Istac, * Istac-tenus, (übe Istic.
Istaevönes, num, m. pl. iBöltetfdiaft im
nortiBejtüiten Oermanien.
Iste, a, ud, pron. demonstr. biefer, biefe,
tiefet ober jener, jene, jene«, bojifbt Reh JJ«
roötjuticfe auf tie "Cerfon, ju nelcber man retet,
unt auf IWiü, wa« ju biefer gefjört (BJI. liic),
fo tap e( oft turd? „bein", .euer" überfeftt »et»
ten fann: i. oratio jene beine SJete; nunc isti
doceant jene !ßb,tlofopb,cn, tenen bu folgft; ho-
tniues ista auetoritate praediti qua TOS eslis;
ista ipsa in dicendo faeilitas eben beinc &(•
läuRgfcit im Koten, hiervon A) oft mit bem
91i-benbegriffe te« sBcradjtlidjcn unb aierbayten
(Bielleiitt urfprünglii) Bon tem SBiberfaiet in
einer Siccfcufadie, ju tvelcbem ter Siebner feinen
SSortraj, binwentenb getait wirb; fo gebraucht
(Sicero in ben Steten gegen ten Iterre« fair i\\t'
fdjliejjlicb, tiefe« Pronomen jur iBcjcierjiiuuj, te«
UJirre«): non erit ista aruicitia sed mercatura
tiefe« wirb nid)t5Jreuntfcbaft, fontern ein $anbc(
fein. B) jur iöejeiitnung eine« früher erwäbnteu
oter genannten ©egenftante«, ten man di etuvi«
(Entferntere« bejeiitnet. — ^ierpon Isto, adv.
A) (Pl.) tepwegen, taber. B) borthjn, roo
bu bift. C) trop. babincin = in jene Sadje,
adniiscere aliquem i.
Ister, tri, m. (aueb Hister ijef&riebcn)
['lot(io(] 9Jame ber unteren ,§>alfle ber Do>
nau.
Istri, örutn, m. pl. bie Söcwofmer »on
3ftrien. lianon 1) Istria (Histria), ae, /.
Vantfcfcaft in 9Jortitalien an tcr @rfnje SU^rien«
unb bem abriatifiien ÜHccre. 2) Istrieus, adj.
3) Istriäni, örum, m. pl. ^ Istri.
Isthmus, i, m. ['loSuös] l) eint fiant«
enge, intbef. tie Santeugr bei Sorintb.. Daoon
IsthmTcus ($oet.) unt Isthmius, adj.; subst.
Isthmia, örum, n. pl. tie iftbmifdjen J?jmBf=
fpiole. 2) ('-Poet.) = bie ,'Dleerenge* ber Dar»
taneüen.
Istic, aec, oc ober uc, pron. demonstr.
[iste-ce] ein Berftärfte« iste, roa» man feb,e:
istuc considerabo bat, Was tu ta fagft; homo
istuc aetutis Bon jenem 2t(ter. ü)iit tcr fragen»
ten 5!artifcl ne b,ei6t e« isticlne? ob biefer ba?
— jjjioroon adw. 1) "Istac (6om.) auf bie«
fern SBcge. 2) »Istae-tenus (Pl.) bi« |u
biefem 'jjuntte, fo weit. 3) Istic, A) tort,
an jener Siede, roo tu bift, oter tie bu bejeid)«
neft. B) in jener Saie , tie tu erwäljnft. C)
trop. i. sum id) bin bei bir = id) gebe genau
Siebt. 4) *Istün (jwflh.) ot. Istinc, A) Bon
bortb,er, Bon ba, wo bu bifl: i. loquere. B)
(Pl.) bason, Bon tem, wa« bu bafi: dimidiura
mihi i. de praeda da. 5) Istoc, bort bin,
roo bu bift. 6)Istorsum [isto-versum] (<5om.)
zurück zum
Buch Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch - Lateinisch-Deutscher Theil"
Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch
Lateinisch-Deutscher Theil
- Titel
- Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch
- Untertitel
- Lateinisch-Deutscher Theil
- Autor
- C.F. Ingerslev
- Verlag
- Friedrich Vieweg und Sohn
- Ort
- Braunschweig
- Datum
- 1891
- Sprache
- deutsch
- Lizenz
- PD
- Abmessungen
- 12.4 x 21.05 cm
- Seiten
- 832
- Schlagwörter
- Vokabular, Lexikon, Wörter, Alphabet
- Kategorien
- Lehrbücher
- Lexika