Seite - 497 - in Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch - Lateinisch-Deutscher Theil
Bild der Seite - 497 -
Text der Seite - 497 -
Nemea Nequitia 497
ä3ater te« 5Tiefior. £aPon l)Nele!us u. -leus,
ad)., al« snbst. m. — 9?cfror. 2) Nelides, ae,
m. | .VI^SI'JIJS] 9iachfommc tcä >Ji., Steiler.
Nemea, ae, / [Ntuia] glccfcn in Jlrgpliä,
bcfannt turcb teil Söwen. welchen ,§erculeä tert
cvfcbliig. £at>on 1) Nemeaeus [= NFIIF-
cfios] adj. 2) Nemea, örum, n. pl. bic ,Rampf=
fpiele bei SQ.
Nemesis, is u. ios, /. [2V>'MS<T«C] (5poff.
u. Siut.) tie ööttin tcr @crccfitigfei t unb
ter Hcrgcltung, meiere bef. ten Ucöcrmutb. u.
tie Slnmafuing Ivfhaftt.
Nemetes, turn, m. pl. SBölferfcbaft im nört=
liehen Qlallien.
Nemo, inis (tcr e^niY. iffc jeboeb ungebräuers»
lieb) [ne-homo] 1) subst. 91icmanb, fein
sKcnfcb: n. amicorum, n. ex iis; non n.
ÜJlancbcr, Sincr unt tcr Sintere, n. non 3ctcr=
mann; n. nee deus nee homo; n. alius. 2)
adj. bei $crfonalbcncnmingcn = nullus, feiner:
n. vir, n. hostis, n. scriptor, auch n. homo,
n. unns, n. quisqnam u. tergt. (NB. Statt tcä
genit. wirb immer millius gefagt, flatt tcä abl.
gewöhnlich nullo.)
Nemörälis, e, u. Nemörensis, e, adj.
(%o:t. n. Spät.) [nemus] gum £atnfs, jum
3Baltc gehörig; in«bef. §um .giuiiic ter Siiana
bei Slricia ftebötig.
*Nemöri-cultrix, Icis, /. ('43oct.) tie
SBaI*bnvohncriii.
*Nemöri-vägus, adj. (5Joet.) im SBalte
umherfchiBcifent.
Nemörösus, adj. [nemus] ($oet.) 1)
rD.iltreitb, vallis. 2) tidjtbeljoljt, silva.
3) ticbticlaubt, cupressus.
Nempe, adv. [naiu-pe?] nämlii , tpcb,
freilief), allertin^ä, natürlicb, roirflicb,
,.fjnn irb tenfen", „füllte ich meinen" (jnr ©e=
grnntuiift oter SefräfticiHng tcS Sücrhcritcbenten,
meift ironifcb, unt alt Antwort auf uorherächente
Sragcn): memini: n. illuui dicis cum armis
aureis; scio jam quid velis, n. me hinc abire
vis; unde igitur justitia? n. ab his etc.;
recte ego n. (tenn todj) has fugi ntiptias; si
dat tantam peeuniam, n. (natürlich) ideirco
dar. ut etc.; n. nei;as tu leujneji alfo roirflid)?
n. eum dicis tu meinfi tcich ircbl i^n?
Nemus, öris, n. 1) ter iöiilb mit JBet =
ten unt Xriften, ter fcfcöne unt belle 2Bdii>
(feil, silva. lucus, saltusl. 2) ($ccr.) A) tcr
alialt iibcrbiuivt. B) taä ^olj : congerere n.
Nenia (Naenia), ae. /. 1) ter Jieicb,cn =
gefanj, ta« Irauerliet bei einer söeertiiiimä;
trop.. proverb. (Pl.) id n. fuit ludo tamit n»ar
tcr Spa§ ju ©nte. 2) ('^ cct.l überbauet ein
Siet, Ocfanci, tiubcf. A) tat Älajcliet.
B) ta« 3aubcrliet, tie 3auberfornni. C) ta«
Solteliet, £ict übcrb,au»t (Ä^laflict-. Jtintcr=
lief auf tcr Strafe u. f. ro.): n. puerorum,
viles nn.
Nenu ct. Noenu, au4 Nenum ot. Noe-
num, mir. i'prflaff. (ftatt ne unura) ^ non.
Neo, nevi, netura, 2. [gr. viio] 1) fpin =
neu, stiiinina. 2) ($ocO = Weben, tunicam.
Neocles, is, m. [NcoxXf^] 1) Sater tcä
Sbcmiflocles. 2«on -elides, ae, m. [Nco-
xXcOhig] ter 9!acbfpmme tcä 9J., = Xt)cmi--
ftrclcä. 2) Filter tcä (Jpicur.
Inaarslev, lat.-deutsches Schulwörterbuch. Neoptölemus, i, m. [Neontoteuos] Sr^n
tc« 'Jlchillcä, fünft ^9rrt)Uä genannt.
Nepa, ae, /. [„ein africamfdicä SBort"] 1)
ber ©forvion. 2) ter J?reb«.
Nepete, es, f. Statt in (Striirien. 3)a»pn
Nepesinus, adj. unt subst. -sini, öruni,
:n. pl. tie 6inroi>bncr trn 9J.
Nephele, es, / [Ni<fii.rf\ erfic (Semailin
te8 atfiamaä, Mutter tcä $1)riru< unt tcr ^iclle;
fiebc tie 9lrtifel Argonautae, Helle. £a»im
($oct.l Nephele'is, idis, / locbtcr ter 9c.
Nepos, ötis. m. 1) tcr @nfcl, ®ch,n tcä
Schnei oter tcr Tochter: n. ex filio, n. ex filia.
2) (1>oct.) meift im pl. ter 91 achtomnie: nn.
Remi tie Siömer. 3) (Spät.) tcr QJruter= ot.
©ctiucfterfobn: n. sororis eter ex sorore.
4) (iUnflaff.) = neptis.
Nepos, ötis, m. [foll ein etrnffifobc* iffiovt
fein] ter junge unt Icichtfiiinijc üerfchirenter,
ter Schweizer (miltcr jetoch alä heluo).
Nepos, ötis, m. römifeber Familienname,
ftebc bcf. ten SJrtiffI Cornelius.
Nepötätvis, us. m. [nepotor] (Spät., jtoflh.)
tie Scbun-liurei, tie »crfchwcntcrifchc Scbenäart.
*Nepötinus, adj. (jweifelh,aft) [nepos]
(Spät.) rerfchrf ent crifch, lippig.
*Nepötor, dipon. 1. [nepos] (Spät.)
Icicbtfinnig roegroerfen, libertatem.
*Nepötülus, i, m. (P/.) deminut. Don ne-
pos 1.
Neptis, is,/. [nepos 1.] tie @nfelin.
Neptünus, i, m. 1) ter ffiott tcä üJJee =
reä (tcr '-J-^ fciton tfr ©vierhen), Sohn teä
Saturnuä, sörntcr tes 3'U'itcr unt teä l}5luto,
@cmabl tcr 9lmphitiite; ("IJoet.) = taä '3(ecr.
SMcon 1) Neptünine, es, /., lodjtcr eter
(Jnfelin tcä s.'!., b/itit bei einem i^ oct. tie £f>eti(S.
2) Neptünius, adj..- Troja N. Bon tem 9J.
unt tem Slpcllo mit dauern umgeben, heros =
Ib,efeu« (weil er in einigen Sagen ter Sob,n bei
SJ. biefe); N. dux = S. SUompejui, weil er
für einen atoptirten Sohn teä 91. gehalten fein
Wollte: aquae N. eine Cuelle bei iarracinä.
Nequam, adj. indert. mit comp. (nequior)
u. svp. (nequissimus) fchlceht, Slicbtä roertb,
9!id)tä taugent, cerwerflieb, homo, manci-
piuin; inibef. »on jungen äUcnfcbcu = aus=
fehroeifeut, lietcrlicb.
Ne-quäquam, adv. auf feine Slrt, fei»
nciivcgci, gar nicht.
Neque etc., fiehc Nee.
Ne-queo etc., 4. nicht fön tun, nicBtccr =
mögen, aliquid facere: n. quin clameru ich
fann nicht umf)in ju fehrcien; in ter 'i'crbintung
mit einem injin. puss. fagte man auef) nequitur.
Ne-quicquam eter Ne-quidquam, 1)
(fch,r feiten) subst. n. = nihil. 2) adv. um =
fonft, ob,nc SBirfung, ohne Ülufen, PergeblicJ)
(objeetie, mit öejug auf tie Sache, in rdclcfccr
9'iicbtä auägerichtct Wirt; pgl. frustra): n. deos
implorat; ne istud n. dixeris (PA) ungeflraft;
non n. ausi erant (Caes.) nicht ob,ne ©runb.
Nequiter, adv. mit comp. u. sup. [nequam]
fchlecht = leiebtfinnig, leichtfertig, ocr =
fehwenterifeh: bell um n. suseeptum, n.
coenare; n. l'aoere aliquid ftch fchlceht betragen.
Nequitia, ae, /. [neqnam] tie Scblech =
tigfeit, nämlic^ 1) »on Sachen tie febjeetne
32
zurück zum
Buch Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch - Lateinisch-Deutscher Theil"
Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch
Lateinisch-Deutscher Theil
- Titel
- Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch
- Untertitel
- Lateinisch-Deutscher Theil
- Autor
- C.F. Ingerslev
- Verlag
- Friedrich Vieweg und Sohn
- Ort
- Braunschweig
- Datum
- 1891
- Sprache
- deutsch
- Lizenz
- PD
- Abmessungen
- 12.4 x 21.05 cm
- Seiten
- 832
- Schlagwörter
- Vokabular, Lexikon, Wörter, Alphabet
- Kategorien
- Lehrbücher
- Lexika