Seite - 34 - in In Oostenrijk. Stiermarken. - Stiermarken De Aarde en haar Volken

in hun geheel. Bij een bezoek aan het klooster verzuimt men gewoonlijk niet het Kellerstübel, een klein gewelfd zaaltje met betimmering van dennenhout, waar men tusschen de worst en de kaas den Lüttenberger kan proeven, die in de wijngaarden van de abdij is gegroeid. Het is een eigenaardige omgeving in dat lage zaaltje met de geschilderde zoldering, waarop de wapens van het klooster prijken, een crucifix tusschen twee hertehoorns naast een aan den muur hangende guitaar, terwijl men door een oud renaissancepoortje het uitzicht op een park met allerlei klassieke versierselen heeft. Het Johnsbachkerkje in zijn nestje van groen. Het Johnsbachkerkje in zijn nestje van groen. Dat was ons afscheid van Stiermarken, van dat schoone land, waarop de Dachstein neerziet, die hooge berg, dien Stiermarken, Salzburg en Boven- Oostenrijk met elkander deelen. Hij staat, als ’t ware aan Stiermarkens begin en in het bekende gedicht van J. Dirnböck, dat door L.C. Seydler op muziek is gezet, zingt de Stiermarker: Hoch vom Dachstein an, wo der Aar noch haust, Bis zum Wendenland am Bett der Sav’, Und vom Alpthal an, das die Mürz durchbraust, Bis ins Rebenland im Thal der Drav’: Dieses schöne land ist der Steirer Land Ist mein liebes, theures Heimathland. En daarna vervolgt hij, zijn land met vaderlandslievenden trots omschrijvend en telkens met de beide laatste bovenstaande regels besluitend: Wo die Gemse keck von der Felswand springt, Und der Jäger kühn sein Leben wagt; Wo die Sennerin frohe Jodler singt Am Gebirg, das hoch in Wolken ragt: 34