Page - 115 - in Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch - Lateinisch-Deutscher Theil
Image of the Page - 115 -
Text of the Page - 115 -
Catascopus
Cätäscöpus, i, m. [xaT<iar.o7io(] (rcinlat.
vigium speculatorium) Spionirfdjiff.
Catasta, ae, /. [comimpitt au« tcm gr.
rrffftr«;»;! Cj?oct. u. Spät.) ein ©trüft, auf
welchem tic Sflarcn jumiBcrfaufauJgcftelltnntrten.
Cäte, adv. [eatus] (süotH. u. $oet.) Uug,
gef * ei t, fchlau.
Cäteja, ae, /. ($oer. u. Spät.) eine 3t»
ffiutffculc ter ©ermanen unt Gelten.
Cätella, ae,/. unt -lus, i, m. [deminut.
Ben catulus] ein fleiner ,§unfc, ^ünti^rn;
Irop. als fdjnuicfietnbe ?lnrcte.
Cätella, ae, /. [deminut. ton catena] eine
[leine J?ctte.
Cätena, ae, / tic .Rette, Seffel (au«
SDietali; pgl. vinculum): conjicere aliquem in
catenas , injicere alicui catenas, in catenis
iliquem Romam mittere; trop. co. legum.
2) (Lucr.) fettenförmige 9teib,e: catenas ludunt
tanjni in Jlcttcn, SReitien.
Cätenärius, adj, [catena] (Spät.) ju
Retten gehörig, ifetten = , canis.
Cätenätus, adj. [catena; eigtl. partieip.
•ine« in-ibum« cateno 1.] 1) gefettet, gefef=
"elt, janitor (Pom Gcrberu«). 2) versus c. ex
pluribus syllabis eng Perbunten.
Cäterva, ae,/ . tic Scbaar, tcr iErupp,
(jaufe, comitnm. .^ icrPon tnSbef. A) tie
Scrjaufpiclertruppe. B) in tcr DJIHitair*
'prache, tic Üruppe, Iruppenabtb, cilung,
>ä'uf. pon barbatifeben Jttiegctfdjaatcn im©cgen*
'a|e tcr römifeben Legionen.
Cätervärius, adj. [caterva] (Spät.) ju
inet Scbaar gehörig: pugiles cc. ttuppcu=
»eiff fämpffirt.
Cätervättm, udv. [caterva] f*aatcn =
»ei fc.
Cathedra, ae, / [xa»fdpa] (^ 3oet. u.
Spat.) 1) tetSfffel, SltnifefTel; in«bcf. = tcr
äcbiflufil, ta« Äatt)eter. 2) tcr Itagfeffel.
Cäthedrärius, ii, m. [cathedra] (Spät.)
um Särmfefftl gehörig, philosophus »om
ii'hrftuM herab tocireut.
Cätilina, ae, m. (Lucius Sergius) Slnjlif»
;er ter Kfamitcn SSeifctiivöiung in 3(om.
»Cätillo, 1. [catillus] (OJorflaff.) tie Zt\ =
er lerffn.
Cätillus, i, m. deminut. Pen catinus.
Catillus, i, m. ©ofjti tc8 91mphiar<i\i«, tft
mit feinen sBviitern ScraiS unt Sibiirtuä am
3lr(\p« naej) Italien jog unt tort %\im gtüutete.
Cätina, ae, /. Statt auf Sicilien, jefet
Eatania. $arou -nensis, e, adj., u. subst.
nenses, ium, m. p/. tic Pinitofjnct pon G.
Cätlnus, i, m.9Japf, Pfanne, S*üt'fel.
Cätius, ii, m. ein epicuräifier $bilofopr)
um« Saht 50 P. <5br. — C^arcm -tiänus, adj.
Cäto, önis, m. römifeber Familienname in
>et gens Porcia; tie befanntejicn waren: 1)
Marcus P. C. major oter Censorius, ein red't=
"diaffener aber ftrenget 3)!ann, ju feiner 3eit
234 — 146) ein eifriger aSerfei'ter ter altrömi=
feben üfciplin unb ©egner aller Steuerungen.
Seint Partbaiio'J. 2) Marcus P. C. Uticensis,
Urenfcl tc* iiorigen, iric jener ein Slnhdngcr teä
alten, taber eifriger SRepublifancr unt ©egner
)f» (Säfar; im SBürgcrfricge mit tiefem nahm
X (tdj in Utica ta« ititn 46 P. ßfcr. gierten Caurus 115
1) Cätöniänus, adj. 2) Cätönini, örum,
m. pl. tie 9lnbänger tej 6ato.
Cätönium, ii, n. [x«nu] (oeralt.; bei Cic.
Fam. 7, 21, 1 jmcifclh.) tie Untertpelt.
Cätülinus, adj. [catulus] ju jungen ,§un»
ten gebötig, §unte = , caro.
Cätullus, i, m. (Q. Valerius) römift^tt
mclif*er Ti*tcr, geboten 87 p. 6b,r. tavon
-liänus, adj.
Cätülus, i, m. [canis] 1) ter junge §unt.
2) überbaupt ta8 3»nge eine« antcren 3;f)icte«
(eines ScbtvcinS, eine« ^öreen, einer .ftafce). •' "
Cätus, adj. (meift a.!or(laff.) (lug, ge»*'
fcjeit, balb im guten Sinne = perftäntig,
cinfi^tSPoll (c. et prudens, c. jaculari jum
Scbleutern), balb im üblen Sinne = liftig,
fj)lau, c. et callidus; CPoct.) c. consilium.
Caucäsus, i, m. bebe ©ebirg«fctte in Slfien,
daucafuä. iaren -sius, (1^ 7'.
Cauda (aueb, Coda), ae,/. ter Sttvpanj;
trop. A) caudam jaetare populo oter ciudain
obterere njctcln, f*mcicbcln. B) (ißoet. u.
Spät.) c. trahere ^ tie SJJarrenfappe tragen,
gum Spott fein.
Caudex ot. Codex, Icis, m. 1) her
SBaumftamm, Stamm, tapon A) tcr Straf*
blocf, an wclcben 3mt. gebunben roirt. B) al»
Sefcimpfwort, ter „Älof". 2) (nur in ter Sorm
codex) weil tie MIten lufprünglicb, auf böljtrncn
mit SBacbS überjogenen lafeln oter Srettern
febrieben, ein Sucb,, eine Schrift (pjl. volu-
men). 3n«bcf. = JiccbnungSbucti, .§aupt=
tu* über einnähme imb 21u?gabc, rel'erre in c.
"Caudicälis, e, adj. [caudex] (Pl.) jum
Sßaumjiammt geljörig, §olj = , provincia taä
fj
Caudium, ii, n. Statt in Samnium. 3)a»
pon Caudiaus, adj.; furculae ot. fauces
Caudinae beiden tie in tcr Släbe pon 5. bc=
ftntlicben $äffe, in roelien tie römiftf'cn !Erup=
Pen unter taä 3ocb, ju ge^ en gejrcungcn rourten
321 r. 6br.
Caulae, ärnm, /. pl. [cavus] 1) (Lucr.)
tic .fiöblung, Ccffnung, corporit. 2) tet
«Pfcr*, tcr S*aafftaH.
Caulicülus, i, m. deminut. Pon caulis.
Caulis, is, m. [per», mit tem gr. x«v\6s\
ter Stengel, Stiel, insbef. terÄoblflcngel,
tet S.M.
Caulon, önis, m. [KnvXür] ob. Caulö-
nia, ae, /. Statt in ©ruttium.
Caunus, i, /. [Kafvot;] Statt in Marien.
Dapon Cauneus ob. -ius, adj., u. suhst.
-nei (nii). örum, m. pl. tif (£inn>obncr pon 6.
Caupo (ot. Cöpo), önis, m. ber §öfer.
gramer, Srbenfroirth-
Caupöna, ae,/. [caupo] tet .ftieinbantel,
bef. tie Scbenfnjirthfcbaft, tie S<$cnfe, ta«
SBirthShau«, tie Sch.cnfwirt^ fdjaft.
Caupönius, adj. [caupona] (Sßorflaff. u.
Spät.) jur Scbcnfc gehörig.
*Caupönor, depun. 1. [caupona] (33or=
tlaff.) ^antel mit Gtraa« treiben, oerb,öfetn,
bellum.
*Caupönüla, ae, /. deminut. Bon cau-
pona.
Caurus ct. Cörus, i, m. tet 3lortroe(i.
»int; auch, al« adj. ventus c.
8*
back to the
book Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch - Lateinisch-Deutscher Theil"
Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch
Lateinisch-Deutscher Theil
- Title
- Lateinisch-Deutsches und Deutsch-Lateinisches Schul-Wörterbuch
- Subtitle
- Lateinisch-Deutscher Theil
- Author
- C.F. Ingerslev
- Publisher
- Friedrich Vieweg und Sohn
- Location
- Braunschweig
- Date
- 1891
- Language
- German
- License
- PD
- Size
- 12.4 x 21.05 cm
- Pages
- 832
- Keywords
- Vokabular, Lexikon, Wörter, Alphabet
- Categories
- Lehrbücher
- Lexika