Page - 350 - in Universities in Imperial Austria, 1848–1918 - A Social History of a Multilingual Space

350 ♦  Universities in Imperial Austria, 1848–1918 Tureček, “Murkovy ‘Deutsche Einflüsse’ a jejich české přijetí,” in Matija Murko v myšlenkovém kontextu evropské slavistiky: Sborník studií, ed. Ivo Pospíšil and Miloš Zelenka (Brno: Masarykova univerzita, 2005), 87–99. 65. Ferdinand Hueppe, Kulturbedürfnisse und Universitäten in Oesterreich (Sonderdruck aus Heft 221/21 der “Hochschul­ Nachrichten”) (Munich: Akademischer Verlag, 1909). 66. Jiři Hnilica, “Kulturní a intelektuální výměna mezi Čechami a Francií 1870– 1925,” AUC­ HUCP 45, nos. 1–2 (2005): 110–16. See also Jindřich Dejmek, “Učňovská a vandrovní léta Edvarda Beneše (1904–1913),” Moderní Dějiny 11 (2003): esp. 8–28. 67. Mandlerová, “K zahraničním cestám.” 68. For a recent overview, see Soňa Štrbáňová, “Turning ‘Province’ to a ‘Centre’? Ambitions to Establish an Institutionalized Network of Slavic Scientists at the Turn of the 19th Century,” Dějiny věd a techniky 48, no. 4 (2015): 274–305. 69. Kratochvíl, Jan Evangelista Purkyně, 110; and Goll, Der Hass der Völker. 70. Martinczak, “Geneza”; and Soňa Štrbáňová, “Congresses of the Czech Naturalists and Physicians in the Years 1880–1914 and the Czech-Polish Scientific Collaboration,” in Acta historiae rerum naturalium necnon technicarum. Special Issue 21. Studies of Czechoslovak Historians for the 18th International Congress of the History of Science, ed. Jan Janko (Prague: Institute for Czechoslovak and General History, Institute for Czechoslovak and General History, 1989), 79–122. 71. The congress was forbidden by the Prussian authorities; see Jarosław Obermajer, “Zabroniony Zjazd Lekarzy i Przyrodników Polskich w roku 1898,” Archiwum Historii Medycyny 28, nos. 1–2 (1965): 119–23. 72. Danuta Rederowa, “Formy współpracy Polskiej Akademii Umiejętności z zagra- nicą,” Studia i materiały z dziejów nauki polskiej, Seria A 10 (1966): 79–80. 73. Statistics from Marek Ďurčanský, “Członkostwo zagraniczne polskich i czeskich uczonych w akademiach narodowych: PAU i ČAVU,” Prace Komisji Historii Nauki PAU 6 (2004): 177–211; see also Julian Dybiec, “Związki Akademii Umiejętności w Krakowie z nauką czeską i słowacką w latach 1873–1918,” in Z dziejów polsko-czeskich i polsko-słowackich kontaktów naukowych, ed. Irena Jasiukowa-Stasiewicz and Jan Janko (Warsaw: Polska Akademia Nauk, 1990), 34–61; and Emilie Těšínská, “K česko-polským vědeckým stykům v oblasti matematicko-fyzikálních věd,” in Semináře a studie Výzkumneho Centra pro Dêjiny Vêdy z Let 2002–2003, ed. Antonín Kostlán (Prague: Výzkumne Centrum pro dêjiny vêdy, 2003), 341–76. 74. Jan Hulewicz, Akademia Umiejętności w Krakowie 1873–1918: Zarys Dziejów (Wrocław: Ossolineum, 1958), 117. The expedition was, in the end, organized by the Viennese academy, because the spiritus movens of Polish-Czech cooper- ation in Egypt, the young Cracow Egyptologist Tadeusz Smoleński, died before the negotiations over the expeditions had been finalized. 75. Of the 116 scholars who habilitated at the philosophical faculty in Cracow, around half acquired associate professorships there, and slightly fewer than 40 per- cent obtained full professorships; 35 percent remained Privatdozenten, and 20