Page - 477 - in WeXel oder Die Musik einer Landschaft - Das Geistliche Lied, Volume 1

477 Podsumowanie W 1904 roku wzrost świadomości, dotyczącej muzyki tradycyjnej w cesarstwie Habsburgów doprowadził do ustanowienia komisji „Österreichisches Volksliedunternehmen“, wraz ze specjalistami od języków germańskich, słowiańskich129 i romańskich pod patronatem Ministerstwa Kultury i Nauki. Planowana edycja „Das Volkslied in Österreich – Muzyka tradycyjna w Austrii“ powinna składać się z 30 tomów w języku germańskim, 20 w słowiańskim i 10 w języku romańskim, podsumowując – 60 tomów. Druk pierwszego tomu przewidywano zaraz po I Wojnie Światowej, przy czym rocznie powinno ukazać się od dwóch do trzech tomów, w cenie max. 30 koron. Podobny projekt został zainicjowany przez Królestwo Węgierskie. W 1918 we Wiedniu odbyła się prezentacja prototypu „Das Volkslied in Österreich – Muzy- ka tradycyjna w Austrii“130 zarówno ze świecką jak i religijną muzyką tradycyjną. Jednak bieg historii wpłynął na plany dotyczące publikacji. W roku 1951 Bela Bartók i Zoltan Kodaly zapoczątkowali „Eine kritische Ausgabe der ungarischen Volksmusik – Krytyczne wydanie tradycyjnej muzyki węgierskiej - A magyar nepzene tara” z tytułem CMPH (Corpus Musicae Popularis Hungaricae) W 1993 Gerlinde Haid (1943 – 2012) I Walter Deutsch (*1923) wraz z „St. Pölten und Umgebung. Niederösterreich – St. Pölten I jego otoczenie. Dolna Austria“ zainicjowali 1 tom COMPA (Corpus Musicae Popularis Austriacae), “Encyklopedii Muzyki Tradycyjnej w Austrii na wybranych przykładach”. W 2013 – zaledwie 20 lat później – 21 tomów ukazuje austriacką muzykę tradycyjną z historycznego jak i obececnego punktu widzenia poprzez zbiory, gatunki czy lokalne krajobrazy. Ostatni tom COMPA 22 „WeXel oder Die Musik einer Landschaft. Niederösterreich und Steiermark – WeXel. Muzyka krajobra- zu. Dolna Austria I Styria” dedykowany jest muzyce tradycyjnej rejonu Wechsel. Część pierwsza 1 „Das Geistliche Lied – Pieśń Religijna“ skupia się na pieśniach w domach żałobnych, podczas trwającego dwie noce czuwania przy zmarłym , którym towarzyszyły pieśni żałobne. Ostatnie pożegnanie zmarłego w jego własnym domu, modlitwa za jego duszę, za duszę jego bliskich , jego przyjaciół odbywa się w akompaniamencie długich pieśni. Początkowo kompendium podaje krótki historyczny i geograficzny opis Wechsel, granicznego regionu dla „Herzogthum Steyermark – Duchy z Styrii“ i „Österreich – Aus- tria“. W przeciwieństwie do Semmering, szczytu Wiedeńskiego i Reichenau ośrodek sądu, Wechsel był piastem dóbr koronnych. Po komentarzach dotyczących obrzędów śmierci następuje zbiór „Leichhüat / Leichwåchtlieder gdzie Burchard z Worms († 1025) potępia doględziny zmarłego, nazywając je ‘pogańskim kultem’. Najstarsze arkusze zawierające pieśni pochodzą z połowy 17 wieku. Klasyfikacja konkretnych gatunków wyjaśnia pochodzenie tych wielowarstwowych utworów. Dodana została funkcja i zasięg geograficzny rękopisów i tekstów drukowanych oraz transkrypcje melodyczne. Cała kompilacja oferu- 129 Arbeitsausschuss für das Volkslied in Slowenien, Obmann, Grupa Naukowa Muzyki Tradycyjnej w Słowenii, Dr. Karl Strekelj (Gorjansko pri Komlju 1859 – 1912 Graz) 130 Walter Deutsch und Eva Maria Hois: Das Volkslied in Österreich. Volkspoesie und Volksmusik der in Österreich leben- den Völker. Herausgegeben vom k. k. Ministerium für Kultus und Unterricht. Wien 1918. Bearbeiteter und kommen- tierte Nachdruck, Wien 2004. Pieśni tradycyjne w Austrii. Poezja tradycyjna i muzyka tradycyjna wszystkich narodów mieszkających w Austrii. – Ministerstwo Kultury i Nauki w Wiedniu, 1918, przedruk Wiedeń 2004.